Aan het begin van het jaar planden we een kick-off voor ons team. Zo’n bijeenkomst waarin je de plannen voor het komende jaar met elkaar deelt en weer een gezamenlijke nieuwe start maakt. Helaas moesten we het door persoonlijke omstandigheden mijnerzijds uitstellen. Van uitstel kwam gelukkig geen afstel, want gisteren was het zover.
Nu kun je zo’n middag natuurlijk vullen met een powerpoint in een zaaltje en dan hopen dat je boodschap overkomt. Niet inspirerend. Saai!! En wij houden niet van saai.
Dus kozen we de metafoor van ‘samen op reis’ en bedachten we de volgende setting: We verwelkomen de medewerkers op Vlucht HoC 2018 met bestemming De Toekomst. De stoelen in de zaal staan in vliegtuig-opstelling (met weinig beenruimte, net als in een echt vliegtuig). De planners dragen een stewardess outfit en de leidinggevende en ik zijn de co-pilot en captain, herkenbaar aan de bijbehorende pet.
Toen de petten – besteld bij een online feestwinkel – vorige week arriveerden, bleek er één pilotenpet en één politiepet in de doos te zitten. Foutje. Helaas was er niet meer genoeg tijd om de politiepet om te ruilen, dus bedachten we een truc met zwarte ducktape, lijm en ons logo. Dat moest dan wel op beide petten en ook op de stewardess hoedjes, voor de nodige eenheid. Totdat we ontdekten dat als we de politiepet een beetje indeukten, je het politielogo helemaal niet zag. Zo kon het dus ook!
In de voorbereiding – die ons intussen steeds meer voorpret gaf – stemden we onze outfits op elkaar af: zwarte rok, zwart jasje en een roze blouse, gecompleteerd met een (stewardess)sjaaltje. Ook met roze uiteraard. Een aantal medewerkers liet in de aanloop weten – uiteraard nog onbewust van onze plannen – dat ze ‘bijeenkomsten over de toekomst’ altijd met wat angst tegemoet traden, omdat ze wel eens hadden meegemaakt dat er dan een slechte boodschap werd verkondigd. Dat gaf ons nóg meer drive om er een superleuke middag van te maken voor ze. Dus bestelden we roze met lila taartjes bij de plaatselijke bakker, boekten we een bruin café voor een drankje na afloop en lanceerden we een uitdagend project voor het hele team met een bijbehorende (team)bonus.
Toen we op de dag zelf, vlak voordat de kraamverzorgenden arriveerden, de petten opzetten, schoten we direct in de lach. Door onder andere de ingedeukte politiepet in combinatie met een (overigens prachtig kalfs)leren jasje, leken we meer op Village People uit de jaren 80 dan op de bemanning van een vliegtuig. Uiteraard zorgde de complete setting voor nogal wat hilariteit bij de kraamverzorgenden.
Terwijl de ‘cabin crew’ door het gangpad in het midden met de serveerwagen liep en iedereen van koffie, thee en een taartje voorzag, waren de ‘passagiers’ gezellig met elkaar in gesprek. Daarna ontvouwde de piloot haar ‘flight plans’ en lichtte de ‘co-pilot’ de plannen verder toe.
Na afloop liepen we met elkaar door de ijzige kou, maar in een heerlijk voorjaarszonnetje door het centrum van Nieuw-Vennep naar het café aan de overkant voor een afsluitende borrel met bitterballen. De petten uit veiligheidsoverweging toch maar afgezet ?
